MEU VÍCIO AUTOBIOGRÁFICO Soneto decassílabo-sáfico-heróico nº 615 Por Sílvia Araújo Motta



Nasci no (ber)ço (fei)to (de) poe(si)a,

Papai, ma(mãe), ir(mãos), a(vós), ar(tis)tas...

Cresci no (lar) per(fei)to (que) tra(zi)a

Amor, ver(da)de, (mil) li(ções) ben(quis)tas.

 

Com (ver)sos, (can)tos, (pau)tas, (me)lo(di)as,

Venci pro(ble)mas, (só) co(lhi) con(quis)tas...

Ganhei no (co)lo (bei)jos, (a)le(gri)as,

e tive (pou)cas (pau)sas, (mas) re(vis)tas.

 

Em Belo (Va)le, (fon)te (cris)ta(li)na,

Bebi na (ta)ça (be)los (ver)sos (cer)tos,

à Capi(tal) fui (ter) a(le)gre (si)na.

 

Parti com (sor)te e (fé). (Pu)de (es)tu(dar)!

Busquei cul(tu)ra! (Li)vros (vi) a(ber)tos!

Perdão, por(que) meu (ví)cio (é) a(mar)

Autor: Silvia Araújo Motta


Artigos Relacionados


RenovaÇÃo Interior Soneto Clássico Alexandrino Nº 688 Por Sílvia Araújo Motta

SolidÃo...

No Vale Terá Tura

Quem Sou Eu...quem és Tu ?!

TraÇos De Um Povo

Maior LiÇÃo De Vida

Brasil, Dilema De Um Povo Esquecido